Zawisza Czarny z Grabowa herbu Sulima


Zawisza Czarny z Grabowa herbu Sulima – ur. około 1370 r. jego rodzicami byli Mikołaj i Dorota z Grabowa, miał dwóch braci Jana oraz Piotra. W 1397 poślubił on Barbarę herbu Pilawa (bratanicę biskupa krakowskiego). Miał 4 synów: Marcina, Stanisałwa z Rożnowa, Zawiszę i Jana z Rożnowa. Zalicza się go do jednego z słynych starostów średniowiecznych. W latach 1425-1426 zakupił od Piotra Krużowskiego połowe Rożnęowa. Stał się właścicielem Jedlnej, Gurowej, Posadowej, Glinki, Bartówki, Załęża, Radajwic oraz połowy Załagoszczyny i Przydonic, a następnie po spełnieniu umowy, całego klucza rożnowskiego wraz z Gródkiem, Zalesiem, Roztoką, Brzezinami, Łazisakmi, Wiesiołką i Podolem. Zawisza był sławnym rycerzem, uczestnikiem wiekich bitew pod Nikopolem i Grunwaldem, słynnym zwycięzcą turniejowym (pokonał Jana z Agonii – zrzucił go jednym uderzeniem kopii). Zawisza w 1428 podczas wyprawy na Turków dostał się do niewoli, w której zginął. Według legendy przyczyną jego śierci była kłótnia o to czyim jeńcem jest Zawisza. Podczas sprzeczki jeden z uczestników odciął Zawiszy głowę.